W latach 1932–1939 w podziemiach monumentalnego gmachu PZU działał Instytut Reduty pod kierunkiem Juliusza Osterwy. Był to trzeci okres działalności studia teatralnego, reformującego polski teatr.
Pierwsza Reduta działała w Warszawie w latach 1919–1925, druga Reduta w Wilnie 1925–1929. Repertuar Instytutu lat 1932–1939 obejmował tylko 10 sztuk, wśród nich prapremierę Pierścienia wielkiej damy Norwida, przygotowywanych w ramach prób trwających nawet do roku. Instytut Reduty skupiał się przede wszystkim na pracy laboratoryjnej i kształceniu ludzi teatru, utrzymywał działalność objazdową oraz rozwijał Teatr Szkolny – wzorcowy teatr dla dzieci i młodzieży.